1_ سالهاست که با خودم تکرار می کنم "‌آدمها را همان طور که هستند بپذیر و دوست داشته باش ، نه آنطور که تو می خواهی باشند "‌

به این جمله خیلی فکر می کنم ...

خودم هم دقیق نمی دانم یعنی چه؟

 یعنی این که وقتی من دلم می خواهد آدمها صادق و عاقل باشند ، اگر نبودند باز هم باید دوستشان داشت ؟!

یا این که از اول از هیچ کس ، هیچ بتی در ذهنم نسازم که اگر با نزدیک شدن این بت شکست ، مرا هم با خودش بشکند ...!!

2_ و من مانده ام آنها که خدا ندارند ،‌ دنیا را چگونه تحمل می کنند؟!!

دل خوشی شان چیست؟!!

3_ بعضی وقتها فقط خداست که می تواند جلویت را بگیرد ...

4 _‌ اتفاقی ساده افتاد ،‌به سادگی افتادن یک برگ از درخت ...

اولی با این اتفاق صبور و محکم شد ...

دومی خشک و شکننده ...

چرا؟!!

5 _‌ این نیز بگذرد ...